Milczenie, które boli pokolenia. O skutkach molestowania seksualnego w dzieciństwie

Może dorastałaś w domu, w którym „o pewnych rzeczach” się nie mówiło.

Może sama do dziś milczysz, bo było za wcześnie, za trudno, zbyt niebezpiecznie, żeby to nazwać.

Może nosisz w sobie historię molestowania seksualnego z dzieciństwa, swoją lub czyjąś z Twojej rodziny i czujesz, że ten temat jest jak cień, który nie znika.

Chcę, żebyś wiedziała jedno:  To, co Ci się przydarzyło, nigdy nie było Twoją winą

Trauma, o której się milczy, nie znika. Ona się chowa w ciele, w emocjach, w reakcjach. Czasem w lękach o własne dziecko. Czasem w nieumiejętności bycia blisko. Czasem w trudności z zaufaniem. Czasem w chłodzie albo w nadopiekuńczości. Czasem w tym irracjonalnym poczuciu winy, że „może to ja coś zrobiłam źle”.

Ale prawda jest taka: odpowiedzialność leży po stronie dorosłego - zawsze!

Jak milczenie rani pokolenia?

Dziecko uczy się od dorosłych nie tylko tego, co mówimy na głos. Uczy się także tego, o czym uporczywie milczymy.

Czuje napięcie i wstyd. Czuje temat tabu, nawet jeśli nie zna słów. Zaczyna budować świat, w którym:

• nie można ufać ludziom,

• nie mówi się o trudnych sprawach,

• nie słucha się własnego ciała,

• nie ma się prawa do granic.

  
  

Ale tu jest nadzieja.

Trauma nie musi być wyrokiem. Twoja historia nie musi być koszmarem wspomnień. Milczenie można przerwać. Wiem, że to jest bardzo trudne.

Ale kiedy zaczynasz mówić, choćby do terapeuty, choćby do siebie samej, dzieje się coś niezwykłego.

Wraca poczucie sprawczości, kontakt z ciałem, oddech. Wracają granice, które ty wyznaczasz.

Praca z traumą to powrót do życia.

Nie musisz zrobić tego sama. Nie musisz umieć wszystkiego od razu. Nie musisz mieć gotowych słów.

Wystarczy Twoje „jestem” i gotowość, by zrobić pierwszy krok.

Zapraszam Cię do pracy terapeutycznej nad doświadczoną w dzieciństwie traumą nadużycia seksualnego https://www.terapiatraumyistresu.com/kontakt

Czasem wystarczy powiedzieć terapeucie:" Nie wiem, jak o tym mówić, ale chcę spróbować." i to już jest początek.

źródła:

Bednarek, J. (2010). Patologie życia społecznego. Wydawnictwo Naukowe PWN.

Finkelhor, D. (1994). Child sexual abuse: New theory and research. Free Press.

Ogińska-Bulik, N. (2005). Przemoc wobec kobiet. Aspekty psychologiczne i społeczne. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.